Dossier tema 6

No tema 6, titulado “As programacións didácticas vixentes” centrámonos mais polo miúdo na observación de unidades e programacións didácticas que se están a levar a cabo en centros do noso entorno. Para isto comezamos cunha pequena introdución na que debatemos en grupo cales serían as partes mais importantes dunha programación didáctica co obxectivo de chegar a un acordo. A pesar de que a nosa visión xeral  centraba a importancia das seccións dunha programación didáctica en torno ós criterios de avaliación, o desenvolvemento das competencias clave ou os estándares de aprendizaxe, o profesor Gonzalo Constenla fíxonos recordar que unha parte moi importante das mesmas son as partes nas que o docente pode variar e traballar como el pense que é mais axeitado. Sempre, por suposto, co cumprimento e sen levala contra á lexislación vixente. Entre estas seccións atoparíamos a metodoloxía ou a contextualización.

Coma primeira actividade na aula o que se nos propuxo foi facer grupos e buscar unha programación didáctica da materia de inglés dun departamento dun instituto de Galicia. Despois disto tiñamos que analizar brevemente dita programación prestando atención ós seus apartados, ás fontes de información, ós aspectos que chamasen a nosa atención e ademais a aportar unha pequena descrición, dunhas cen palabras aproximadamente, dos contidos de cada un dos seus apartados. No meu caso particular formamos un grupo de tres persoas e eliximos a programación do departamento de inglés do Instituto de Educación Secundaria Félix Muriel, de Rianxo. O produto da nosa observación e análise debería quedar plasmado nunca breve presentación a través da plataforma PowToon que permite a realización de presentacións alternativas ás mais coñecidas como poden ser as de Power Point ou Prezi. Mais adiante tería que ser subida a plataforma de YouTube que lle engadiría animacións e música. Aínda que a nosa presentación en concreto, dispoñible aquí, quedou un pouco corta porque no grupo non comprendemos correctamente a tarefa, pareceunos unha forma mais interactiva de preparar e presentación a información. Ademais co feito de subilo contido a YouTube a información queda a disposición de todo o que queira consultala ata que o usuario decida quitalo vídeo da rede.

Tras a presentación e visionado de tódolos traballos que fixemos nos grupos de clase pertencentes á actividade anterior pasamos á seguinte parte con outra actividade. Nesta actividade afondamos no tema das rúbricas para a avaliación. Neste caso en concreto utilizamos de referencia unha rúbrica que xa estaba dispoñible dentro do curso – creada para a avaliación das presentacións finais da materia. Nesta rúbrica en concreto avaliábanse os puntos relativos ó contido, a estrutura, o deseño, a fundamentación, a valoración persoal e crítica e por último a expresión oral e a eficacia expositiva. Polo xeral as presentacións tiveron notas moi similares en total, sendo a nosa propia a que peor nota tiña, desafortunadamente. Con esta actividade practicamos o uso das rúbricas para levar a cabo unha avaliación dun xeito mais obxectiva, xa que os criterios que se perciben teñen que concordar en maior ou menor medida con un cadro establecido na rúbrica. Este cadro marca que nota lle corresponde por ese criterio e, deste xeito, o criterio subxectivo xoga un papel moito menor na cualificación das actividades.

 

Grade de avaliación empregada para desenvolver a actividade 2.

A seguinte actividade que desenvolvemos en clase tamén era relativa ás programacións didácticas só que neste caso tratamos as programacións da Escola Oficial de Idiomas. Para esta actividade dividímonos en grupos mais numerosos, de catro ou cinco persoas. Despois buscamos unha programación didáctica da materia de inglés dunha Escola Oficial de Idiomas. Tras buscar sen éxito en Vigo e Ferrol acabamos recurrindo á programación didáctica da Escola Oficial de Idiomas de Monforte. A partir de alí tiñamos que facer unha valoración da mesma e elaborar unha presentación que, ademais, tiña que estar gravada coa aplicación Screencast-o-matic que nos permitía tanto gravarnos a nos mesmos coma a pantalla do ordenador. No noso caso nos decantamos polo último: elaboramos un análises tras unha observación da programación, no que iamos relatando o que pensabamos da mesma e mostrando na pantalla a qué nos estabamos a referir. Outros compañeiros optaron por gravarse a si mesmos falando para a cámara, pero nos pensamos que sería mais sinxelo para a comprensión mostrar o texto do que estabamos a falar. O vídeo resultante da actividade foi logo subido á plataforma de Youtube, no que se pode ver.

Coma conclusión podo dicir que observamos as programacións didácticas dende puntos distintos e pertencentes a organismos diferentes. Puidemos observar cousas en común e cousas que non se tiñan organizado de maneira similar, pero conseguimos ter mais referencias á hora de analizar se unha programación está mellor ou peor. O feito de facer presentacións con outros métodos e en vídeo foi bastante distinto ó habitual, pero non por iso menos interesante.